Bielactwo nabyte jest chorobą skóry polegającą na depigmentacji, która objawia się białymi plamami na ciele. Bielactwo jest chorobą, która może dopaść każdego bez względu na kolor skóry. Szacuje się, że na całym świecie na tego rodzaju schorzenie choruje około 2% populacji.
Czym jest bielactwo nabyte?
Bielactwo nabyte jest chorobą, w której dochodzi do obumierania komórek odpowiedzialnych za kolor skóry. Choroba może współistnieć z innymi chorobami, takimi jak schorzenia tarczycy, zaburzenia endokrynologiczne, cukrzyca typu I lub II, choroba Addisona i choroby autoimmunologiczne (np. niedokrwistość złośliwa, toczeń rumieniowaty, twardzina układowa, miastenia, choroba Crohna, pierwotna marskość żółciowa, łysienie plackowate, czy czerniak złośliwy). Bielactwo objawia się utratą zabarwienia skóry w postaci białych lub bardzo jasnych plam w różnych miejscach na ciele i o różnej wielkości. Choroba ta głównie dotyczy skóry, jednak może również występować na włosach, bo w nich również jest obecny barwnik. W wyniku obumierania komórek pigmentacyjnych, włosy mogą tracić kolor. Istnieją również przypadki pojawienia się plam w jamie ustnej lub na strukturze siatkówki lub tęczówki. Bielactwo nabyte jest chorobą nieuleczalną.
Przyczyny bielactwa nabytego
Obecnie nie ma oficjalnych danych dotyczących przyczyn występowania bielactwa. Uważa się, że na wpływ rozwoju choroby depigmentacyjnej mają uwarunkowania genetyczne. Choroba ta występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Destrukcja melanocytów dosięga w większości ludzi około 21. roku i trwa do końca życia.
Jak rozwija się bielactwo nabyte?
Z bielactwem mamy do czynienia w momencie, kiedy zaczyna się proces obumierania melanocytów. Uważa się, że organizm ludzi dotkniętych tą chorobą rozpoznają komórki melanocytów jako bezpośrednie zagrożenie i zaczyna produkować przeciwciała, które prowadzą do zniszczenia komórek odpowiedzialnych za kolor skóry.
Objawy bielactwa nabytego
W początkowej fazie choroby występują małe zmiany, które nie przekraczają kilku milimetrów. Zmiany stopniowo się powiększają, powodując duże plamy. Zmiany mają charakterystyczne wyraźne przebarwione brzegi. Z czasem plamy łączą się w coraz większe i zajmują grzbiet rąk i stóp, okolice genitaliów, pachy, twarz i szyję. W zaawansowanych przypadkach pojawia się utrata koloru włosów,a nawet wady barwnikowe siatkówki. Bielactwo nie powoduje dodatkowych objawów, jednak osoby borykające się z tym schorzeniem cierpią na problemy psychiczne. Zapadają często na depresję, która wynika z wykluczenia społecznego i braku akceptacji siebie. Niektóre osoby skarżą się na występowanie świądu w miejscu pojawienia się zmian. Ostatnie badania dowodzą, że na szybszy rozwój choroby wpływ ma stres.
Typy bielactwa nabytego
- Bielactwo nabyte uogólnione - ten typ bielactwa nabytego jest jednym z najczęściej diagnozowanych. Atakuje równomiernie obydwie strony ciała. Oznacza to, że zmiany pojawiają się jednocześnie na obydwu kolanach, dłoniach czy stopach. W tym rodzaju choroby pacjenci często szybko tracą pigment z włosów. Następnie proces ten ulega zatrzymaniu na jakiś czas, a następnie następuje znów szybka utrata pigmentu.
- bielactwo nabyte segmentowe - ten typ bielactwa jest ograniczony ze względu na miejsca występowania. Oznacza to, że zmiany pojawiają się w jednym miejscu na ciele. Charakterystyczny jest przebieg tego rodzaju bielactwa. Zmiany pojawiają się w młodym wieku i rozwijają się przez rok, a następnie proces choroby zatrzymuje się.
Rodzaje bielactwa nabytego
- bielactwo nabyte uogólnione - ten rodzaj bielactwa charakteryzuje się pojawieniem zmian na całym ciele
- bielactwo nabyte w postaci skupionej - rodzaj, który charakteryzuje się obecnością zmian w skupisku w różnych częściach ciała.
- bielactwo nabyte całkowite - całkowite pozbawienie pigmentu z całego ciała. Ten rodzaj bielactwa występuje bardzo rzadko.
Diagnostyka bielactwa nabytego
Bielactwo nabyte wymaga odpowiedniej analizy historii pacjenta. Wywiad polega na ocenie ryzyka genetycznego oraz ocenie zmian. Dodatkowo wykonuje się badania tarczycy, bo pacjenci borykający się z bielactwem nabytym często również borykają się z chorobami tarczycy.
Leczenie bielactwa nabytego
Leczenie polega przede wszystkim na odzyskaniu koloru w miejscach zmian. Zmiany można leczyć za pomocą:
- kosmetyków dedykowanych osobom cierpiącym na bielactwo nabyte
- zabiegu chirurgicznego
- stosowania miejscowo preparatów farmakologicznych
- terapii PUVA
- zabiegów z użyciem światła
Czego unikać podczas bielactwa nabytego
Osoby borykające się z bielactwem powinny przede wszystkim unikać słońca. Obszary skóry, które mają zaburzenia pigmentowe, ulegają szybkiemu opalaniu się. Poparzenia słoneczne nie wpływają pozytywnie na zmiany. Nie zaleca się również wykonywania tatuaży u osób chorujących na bielactwo nabyte. Istnieje bowiem możliwość wystąpienia nowej zmiany w miejscu tatuażu.
Bielactwo nabyte często powoduje depresję. Ludzie dotknięci tą chorobą często nie akceptują swojego wyglądu i mają problem z akceptacją wśród środowiska. Na rynku dostępne są preparaty, które pomagają w zamaskowaniu zmian, a obecne techniki leczenia również przynoszą dobre efekty.
komentarze (0)