Stwardnienie rozsiane jest chorobą układu nerwowego, która polega na nieprawidłowym przekazywaniu impulsów nerwowych. SM, bo takim skrótem określamy również tą chorobę, jest obecnie nieuleczalne. Istnieją jednak metody leczenia, które łagodzą przebieg choroby.
Czym jest stwardnienie rozsiane?
Jest to choroba układu nerwowego, która występuje u około 2 milionów populacji na świecie. Choroba ta atakuje w większości kobiety, a pierwsze jej objawy pojawiają się między 20. a 40. rokiem życia. Choroba ta atakuje układ nerwowy, a jej skutkiem są trwałe uszkodzenia struktur nerwowych. Stwardnienie rozsiane ma podłoże zapalno-demielinizacyjne. W stwardnieniu rozsianym zostaje zaatakowana mielina, która buduje osłonki włókien nerwowych. Włókna bez tych osłonek nie są w stanie prawidłowo przewodzić sygnały z ośrodkowego układu nerwowego. Taki stan prowadzi do powstawania objawów typowych dla stwardnienia rozsianego.
Przyczyny stwardnienia rozsianego
Mimo bardzo rozwiniętej medycyny, nadal nie posiadamy dostatecznej wiedzy na temat tej choroby. Istnieje bowiem kilka czynników, które mogą wpływać na rozwój choroby, a zaliczamy do nich czynniki:
- autoimmunologiczne - układ odpornościowy produkuje białka - autoprzeciwciała, które powodują uszkodzenia mieliny. Organizm pacjenta zaczyna sam siebie atakować.
- genetyczne - obserwacje pacjentów chorych na SM dowodzą, że pacjenci spokrewnieni z osobą chorą na stwardnienie rozsiane są bardziej narażone na występowanie choroby.
- środowiskowe - zła dieta, niedobór witamin i minerałów, palenie papierosów oraz życie w zanieczyszczonym środowisku.
Objawy stwardnienia rozsianego
Choroba ta daje znać o sobie często na długo przed postawieniem diagnozy. Pacjenci jednak nie łączą objawów z możliwością występowania u siebie takiego schorzenia. Jednym z charakterystycznych objawów jest częste zmęczenie, które nie jest zależne od wysiłku. Dodatkowo u pacjentów we wczesnym stadium choroby pojawia się problem ze wzrokiem. Często dochodzi do zapalenia pozagałkowego nerwu wzrokowego. Objawami stwardnienia rozsianego są:
- niedowład kończyn
- przewlekłe zmęczenie
- problemy z koordynacją
- zaburzenia wzroku
- zaburzenia czucia
- zaburzenia pracy mięśni zwieraczy
- zawroty głowy
- utrata równowagi
- napięcie nerwowe
- zaburzenia pamięci
Częstotliwość oraz nasilenie objawów bywa różnorodne. W zależności od stadium choroby może pojawić się problem z mową, nietrzymaniem moczu oraz zaburzenia psychiczne, takie jak problemy z pamięcią, stany depresyjne i ogólny zły nastrój.
Podział stwardnienia rozsianego
Stwardnienie rozsiane dzielimy na różne postacie. Podział ten jest zależny od przebiegu choroby oraz odmiennych objawów.
Stwardnienie remitująco-nawracające - najbardziej popularna postać choroby. Choroba ma charakter rzutów i remisji. W momencie rzutu pojawiają się nowe objawy lub stare znacznie nasilają się, ten stan trwa około doby. Poprawa następuje po upływie od 4 do 12 tygodni i ten czas nazywamy remisją. Kolejne rzuty pozostawiają po sobie konsekwencje, które mogą prowadzić do kalectwa. Rzuty choroby w tym przypadku mogą pojawiać się co kilka tygodni, miesięcy lub lat.
Stwardnienie wtórnie postępujące - ten rodzaj choroby występuje u pacjentów powyżej 40. roku życia i jest często następstwem stwardnienia remitująco - nawracającego. Stan pacjenta się pogarsza.
Stwardnienie pierwotnie postępujące - na ten rodzaj stwardnienia choruje około 15 % pacjentów. W tej postaci chory posiada od samego początku objawy neurologiczne, które mogą objawiać się problemem z chodzeniem i osłabieniem pracy mózgu.
Stwardnienie rozsiane pierwotnie postępujące z zaostrzeniami - ta postać jest rzadkim przypadkiem, choruje około 5 % pacjentów. W tej postaci nie ma okresów poprawy i od samego początku choroby pojawiają się rzuty.
Diagnostyka stwardnienia rozsianego
Podstawowym badaniem wykonywanym w celu diagnostyki stwardnienia rozsianego jest rezonans magnetyczny. Podczas tego badania można zauważyć zmiany demielinizacyjne. Wykonuje się również tomografię komputerową, na podstawie której dokonuje się analizy postępu choroby.
Leczenie stwardnienia rozsianego
Leczenie stwardnienia rozsianego polega na łagodzeniu objawów i zatrzymaniu choroby. Podczas rzutów wdraża się leki steroidowe, które łagodzą stany zapalne w ognisku demielinizacji. W przypadku pacjentów, u których postęp choroby jest szybki, podaje się leki immunosupresyjne. Dodatkowo stosuje się leki, które pomagają leczyć objawy takie jak problemy ze zwieraczami. Podczas napięcia mięśniowego wdraża się rehabilitację.
Mimo rozwiniętej medycyny, nadal stwardnienie rozsiane jest chorobą nieuleczalną. Istnieją jednak leki, które zatrzymują chorobę w czasie i zmniejszają objawy. Dodatkowo chory powinien zadbać o odpowiednią dietę. Prawidłowo zbilansowana dieta wspomaga działanie całego organizmu. Obecnie przeprowadzane są badania dotyczące nowej metody leczenia SM, która polega na pobraniu szpiku od chorego w warunkach sterylnych i podawanie komórek macierzystych za pomocą autotransfuzji. Obecne wyniki dają nadzieję dla pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, gdyż widać znaczną poprawę u osób poddanych tej metodzie. Istnieje więc szansa, że w niedalekiej przyszłości będzie można skutecznie pomóc pacjentom z SM.
komentarze (0)