Zespół Tourette'a to choroba, która objawia się między 2. a 15. rokiem życia. Charakteryzuje się pojawieniem się tików i nadpobudliwością. Pacjent chorujący na to schorzenie często powtarza wyrazy lub nadużywa wulgaryzmów. Rodzice często nie zauważają problemu, uważają, że takie objawy mogą tylko i wyłącznie świadczyć o tym, że ich dziecko jest po prostu niegrzeczne.
Czym jest zespół Tourette'a
Zespół Tourette’a to schorzenie organiczne mózgu, które często występuje dziedzicznie. Do dziś nie udało się ustalić dokładnego miejsca zmian genetycznych występujących u pacjentów z zespołem wrodzonych zaburzeń neurologicznych. Istnieją przypadki, w których badania wskazują na zaburzenia w syntezie histaminy. Zespół Tourette’a jest chorobą nieuleczalną, możliwe są jedynie okresy remisji. Choroba ta jest problemem ogólnoświatowym, szacuje się, że na 10 tysięcy urodzonych 4 osoby rodzą się z tym zespołem.
Objawy zespołu Tourette’a
Choroba ta charakteryzuje się występowaniem objawów neurologicznych i psychiatrycznych. Pierwsze objawy pojawiają się między 2. a 15. rokiem życia i początkowo ograniczają się do tików, które uważamy za normalne u niegrzecznych dzieci. Dodatkowo występuje zaburzenie koncentracji i brak panowania nad odruchami. W początkowej fazie objawy ograniczają się do mrugania oczami, niekontrolowanymi ruchami głowy i ramion, pochrząkiwaniem i mlaskaniem. W ciężkiej postaci choroby dodatkowo występują objawy takie jak: podskakiwanie, dotykanie siebie i innych, kręcenie się w koło i ciągłe wykonywanie nieskoordynowanych ruchów. Objawy Tourette’a możemy podzielić na dwie grupy:
|
Tiki proste
|
to nagłe i krótkie tiki, w których chory wykorzystuje ograniczoną grupę mięśni. Do najczęściej występujących tików prostych zaliczamy:
- mruganie
- grymasy
- wzruszanie ramionami
- ciągłe ruchy głową
|
|
Tiki złożone
|
tiki złożone obejmują znacznie większą grupę mięśni i polegają na podskakiwaniu, dotykaniu innych, a w skrajnych przypadkach potrzebą samookaleczania siebie i wykonywania nieprzyzwoitych gestów. Do tików złożonych zaliczamy również tiki wokalne, które polegają na:
- wypowiadaniu przekleństw
- mimowolne powtarzanie słów po innych
- wypowiadaniu bezsensownych słów w kierunku obcych
|
Diagnostyka zespołu Tourette’a
Postawienie diagnozy opiera się głównie na obserwacji osoby z zaburzeniami. Prawidłowa obserwacja powinna być przeprowadzona przez przynajmniej rok. Złożone występowanie tików jest podstawą do skierowania pacjenta na badania neurologiczne i psychologiczne. Kryteria, które występują w przebiegu zespołu Tourette’a:
- występowanie tików ruchowych z tikami dźwiękowymi kilka razy w ciągu dnia
- występowanie objawów przez okres minimum roku bez okresu remisji
- objawy wystąpiły przed ukończeniem 18. roku życia, a pierwsze sygnały pojawiały się już w dzieciństwie
- zaburzenia nie są powiązane z innymi schorzeniami
Leczenie zespołu Tourette’a
Leczenie zespołu Tourette’a jest zależne od zaawansowania objawów. W pierwszej kolejności po postawieniu diagnozy zaleca się zastosowanie terapii psychologicznej nie tylko w przypadku chorego, ale również w przypadku osób żyjących w bliskim otoczeniu pacjenta. U pacjentów z zaawansowanymi objawami stosuje się terapię farmakologiczną, psychologiczną i behawioralną.
Na czym polega terapia farmakologiczna w zespole Tourette’a?
Terapię farmakologiczną stosuje się tylko i wyłącznie u pacjentów z nasilonymi objawami, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie chorego i osób z jego otoczenia. W takich przypadkach podaje się pacjentowi substancje łagodzące objawy. Najczęściej podaje się pacjentowi neuroleptyki i leki przeciwdepresyjne. Stosowanie tych leków często prowadzi do wystąpienia skutków ubocznych, dlatego pacjent poddany takiej terapii powinien być pod stałą opieką lekarza.
Na czym polega terapia behawioralna i psychologiczna?
Zespół Tourette’a wiąże się z charakterystycznymi objawami, terapia behawioralna i psychologiczna pomagają w zaakceptowaniu choroby i poznaniu mechanizmu jej działania. Dobrze prowadzona terapia psychologiczna i behawioralna pomaga zapanować nad tikami. Dodatkowo terapia rozluźniająca przyczynia się do relaksacji mięśni. Specjaliści znajdują rozwiązania indywidualnie dla każdego pacjenta. Często terapia polega na powtarzaniu tików, aż do uczucia zmęczenia, inna zaś ma na celu zastąpienia tych zachowań innymi.
Zespół Tourette'a, a w zasadzie jego objawy, często są powodem niezrozumienia i wykluczenia przez społeczeństwo. Dlatego ważne jest, aby świadomość społeczeństwa na temat tej choroby stale się zwiększała. Osoby chorujące na ten zespół nie mają wpływu na swoje zachowanie. Ważne również, aby obserwować swoje dzieci, bo często zbyt wielka nadpobudliwość, nerwowość i zachowania odbiegające od normy mogą być wynikiem jakiegoś schorzenia. Obecnie można konsultować dzieci u psychologów i warto z takiego rozwiązania skorzystać. Wcześnie wykryte zaburzenie i odpowiednio wdrożone leczenie może przyczynić się do zahamowania rozwoju choroby.
komentarze (0)