Przewlekła obturacyjna choroba płuc
Częstym schorzeniem dotykającym osoby po 40 roku życia jest przewlekła obturacyjna choroba płuc, czyli POChP. Choroba ta charakteryzuje się zmniejszonym przepływem powietrza w drogach oddechowych. Osoby, u których najczęściej występuje POChP to pacjenci, którzy posiadają kliniczne objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc.
Objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
POChP to choroba, która charakteryzuje się zwężeniem dróg oddechowych, co skutkuje problemami z oddychaniem. Pacjent odczuwa trudności podczas wydychania powietrza, często również pojawia się problem z jego nabieraniem. Chorzy często skarżą się na duszności, świszczący oddech oraz ucisk w klatce piersiowej.
Charakterystyczne objawy
- Duszności
- Ucisk w klatce
- Kaszel z odrywającą plwociną
- Świszczący oddech
- Problemy z oddychaniem podczas małego wysiłku
Przyczyny przewlekłej choroby obturacyjnej płuc
Za główną przyczynę tej choroby uważa się palenie papierosów. Palacze stanowią 80 % pacjentów, u których stwierdza się to schorzenie. Większą tendencję do zachorowania mają panowie. Podczas palenia papierosów do płuc dostaje się około 4 tysięcy związków trujących, które pobudzają organizm do uruchomienia naturalnego systemu obronnego, co skutkuje wydzielaniem większej ilości śluzu. Dodatkowo podczas wdychania dymu tytoniowego dochodzi do uszkodzenia rzęsek lub całkowitego ich zniszczenia. Uszkodzenia te powodują brak możliwości samoczynnego oczyszczania. Dym tytoniowy nie jest jedynym czynnikiem, które wywołuje spustoszenie w układzie oddechowym. Do toksycznych substancji zaliczamy również zanieczyszczenia obecne w powietrzu. Trujące związki obecne we wdychanym powietrzu osadzają się w śluzie, który pokrywa całe drogi oddechowe, następnie rzęski przesuwają je w kierunku gardła i za pomocą kaszlu organizm pozbywa się ich na zewnątrz. W przypadku uszkodzenia rzęsek naturalny system oczyszczania nie jest w stanie pozbyć się substancji, które mają szkodliwy wpływ na organizm.
Przebieg przewlekłej choroby obturacyjnej płuc
We wczesnym stadium POChP, chory często lekceważy pierwsze symptomy. Schorzenie to jest dosyć częstą przyczyną zgonów w Polsce, a mimo tego większość społeczeństwa nie ma pojęcia, czym jest ta choroba i skąd ona się bierze.
Podczas procesu oddychania niezmiernie ważną rolę pełnią pęcherzyki płuc. Są one odpowiedzialne między innymi za uwalnianie z organizmu zbędnego produktu przemiany materii, jakim jest dwutlenek węgla. Pęcherzyki płucne są otoczone naczyniami włosowatymi, do których spływa krew z całego organizmu. W pęcherzykach z krwi uwalnia się dwutlenek węgla i następnie zostaje on wydychany wraz z powietrzem. Podczas wdychania wielu toksyn organizm uruchamia naturalny system obronny, który za pomocą białych krwinek - leukocytów walczy z zagrożeniem. Większość leukocytów ginie w walce z toksycznymi substancjami, w wyniku czego dochodzi do rozpadu krwinek obronnych. Podczas tego procesu uwalnia się enzym zwany elastazą. Enzym ten przyczynia się do częściowego zniszczenia pęcherzyków płucnych, a pozostałe często zostają rozdęte. Ten stan jest charakterystyczny dla rozedmy płuc.
Diagnozowanie przewlekłej choroby obturacyjnej płuc
Diagnozę stawia się na podstawie badań takich jak:
- spirometria
- gazometria
- pulsoksymetria
- RTG klatki piersiowej
Jednym z najczęściej występujących objawów jest zadyszka lub kaszel po aktywności fizycznej. Jest to pierwszy symptom, który lekarz bierze pod uwagę podczas wywiadu. Za pomocą wyżej wymienionych badań wyklucza lub potwierdza się chorobę.
Leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
Należy pamiętać, że zmiany powstające na skutek tej choroby często są nieodwracalne. Dlatego tak ważne jest wdrożenie leczenia najszybciej, jak jest to możliwe. Odpowiednia terapia nie cofnie zmian, ale jest w stanie zahamować rozwój choroby. Pacjenci z zaostrzonymi objawami często wymagają hospitalizacji, podczas pobytu w szpitalu stosowane są leki domięśniowe, które pomagają złagodzić ataki duszności. W łagodniejszym przebiegu choroby stosuje się leki wziewne o działaniu rozszerzającym oskrzela z grupy cholinolitycznych oraz beta-2- agonistycznych. W dzisiejszych czasach leki nowej generacji mają długotrwałe działanie, które może nawet trwać do 24 godzin. Jeszcze do niedawna leki stosowane przy tej chorobie płuc należało podawać co 4-6 godzin. Dziś leczenie jest znacznie łatwiejsze dla pacjenta. Najnowsze metody leczenia polegają na terapii łączonej, stosowane są leki rozprężające, przeciwzapalne oraz wykrztuśne.
Jeśli palisz papierosy i odczuwasz dolegliwości sugerujące chorobę obturacyjną płuc, skonsultuj się z lekarzem. Podczas tego schorzenia liczy się czas. Wcześnie wykryte POChP zmniejsza ryzyko powstawania nieodwracalnych zmian. Leczenie pomaga zahamować rozwój choroby, ale nie jest w stanie cofnąć uszkodzeń.
komentarze (0)