Cieśnia nadgarstka ostatnimi czasy to dość powszechne schorzenie. Obecna pandemia wpływa również na zwiększenie ilości chorób narządów ruchu. Dzieje się tak na skutek pracy zdalnej i spędzania wielu godzin przed komputerem. Nie jest to oczywiście jedyna przyczyna powstawania cieśni, jednak zauważa się wzrost zachorowań od czasu, kiedy jesteśmy zmuszeni do pracy on-line.
Budowa nadgarstka
Kanał nadgarstka od dołu i z boku jest otoczony kośćmi, na górze zaś jest umieszczone więzadło poprzeczne . W środku nadgarstka są umieszczone nerwy pośrodkowe oraz ścięgna mięśni zginaczy palców.
Jak powstaje cieśnia kanału nadgarstka?
Cieśnia nadgarstka powstaje na skutek wykonywania jednostajnych ruchów w wymuszonej pozycji. Dlatego ten rodzaj schorzenia występuje często u osób, które pracują na produkcji, grają na instrumentach i u informatyków, którzy regularnie nadwyrężają nadgarstki. Podczas ciągłego wymuszania jednej pozycji w kanale nadgarstkowym powstaje stan zapalny oraz dochodzi do ucisku na nerw.
Przyczyny powstawania cieśni nadgarstka
Cieśnia nadgarstka nazywana jest często chorobą zawodową, jednak obciążenie wywołane wykonywaniem pracy nie jest jedyną przyczyną, która może prowadzić do powstawania problemu. Do przyczyn powstawania choroby zaliczamy również reumatoidalne zapalenie stawów, złamania w obrębie nadgarstka, a także obrzęk stawu podczas ciąży.
Objawy zespołu cieśni nadgarstka
Objawy są zależne od zaawansowania choroby. Dzielimy je na 3 fazy:
- faza I - ból i drętwienie palców, który pojawia się głównie w nocy, podczas tej fazy dolegliwości mogą promieniować do barku i przedramienia.
- faza II - ból pojawia się nie tylko w nocy, ale towarzyszy choremu również w dzień, dodatkowo sprawność znacznie się pogarsza, co skutkuje mniejszą precyzją podczas wykonywania ruchów.
- faza III - występowanie wyżej wymienionych objawów, które mają zwiększone nasilenie, dodatkowo pojawia się zanik mięśni.
Cieśnia nadgarstka objawia się:
- mrowieniem w okolicy kciuka, palca wskazującego, środkowego oraz połowy palca serdecznego
- zanikiem mięśni kłębu kciuka
- brakiem precyzji podczas wykonywania czynności
- wypadaniem z dłoni trzymanych przedmiotów
Diagnostyka cieśni nadgarstka
Podczas wizyty u lekarza najistotniejszy jest wywiad przeprowadzony przez lekarza. Kluczowe są obserwacje poczynione przez pacjenta i przybliżenie swoich codziennych czynności, które mogą prowadzić do powstawania cieśni. Dodatkowo lekarz obserwuje dłoń w celu wykluczenia lub potwierdzenia zaniku mięśni kłębu kciuka, które objawia się wyszczuplaniem palca. Badania, które wykonuje się również w celu postawienia diagnozy to USG oraz przewodnictwo nerwowe.
Leczenie cieśni nadgarstka
W większości przypadków pacjenci trafiają do lekarza w momencie nasilenia objawów, wynika to z bagatelizowania problemu. Chwilowe drętwienie uważane jest za normę i nie stanowi przesłanki świadczącej o możliwości występowania schorzenia. W początkowej fazie choroby stosuje się szyny ortopedyczne, fizjoterapię oraz wszelkiego rodzaju zabiegi, które pomogą odciążyć nadwyrężony nadgarstek. W fazie, która objawia się częstym nawracaniem objawów można również wdrożyć terapię sterydami, które podaje się miejscowo do kanału nadgarstka w celu złagodzenia stanu zapalnego. W większości przypadków leczenie kończy się operacją, ze względu na zbyt późną wizytę u lekarza. Operacja polega na rozcięciu rozcięgna dłoniowego i dotarciu do troczka zginaczy, a następnie wykonaniu cięcia, które umożliwi zwiększenie kanału. Operację przeprowadza się w trybie jednego dnia bez specjalnego przygotowania pacjenta. Chory otrzymuje znieczulenie miejscowe lub regionalne.
Rekonwalescencja po operacji cieśni nadgarstka
Zaleca się oszczędzanie ręki przez okres od 3 do 6 tygodni, następnie wdraża się rehabilitację, która pomaga przywrócić sprawność. W większości przypadków ręka staje się zupełnie sprawna po około 2 miesiącach.
Jak unikać cieśni nadgarstka
Profilaktyka może uchronić nas przed poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Dlatego należy zwrócić uwagę na sposób wykonywania codziennych czynności oraz wdrożyć działania, które pomogą zapobiec powstawaniu problemu. To znaczy, że osoby pracujące nadgarstkami powinny pomyśleć o rozwiązaniach, które pomogą w odciążeniu stawu. Dodatkowo ćwiczenia ruchowe podczas monotonnej pracy pomagają złagodzić dolegliwości takie jak drętwienie, czy ból. Lepiej jest zapobiegać niż leczyć, dlatego zawsze warto skonsultować swoje obawy z lekarzem i znaleźć wspólnie metody zapobiegające powstawaniu problemu.
Cieśnia kanału nadgarstka to schorzenie, które coraz częściej występuje w dzisiejszych czasach. Wynika to zarówno ze zmiany trybu pracy oraz z obecnie panującej sytuacji na świecie. Pandemia i związany z nią brak aktywności przyczyniają się do powstawania chorób narządu ruchu. Dlatego nie rezygnujmy z aktywności fizycznej, ruch to zdrowie!
komentarze (0)